เรามีมุมมองเชิงคุณภาพแล้ว ดูได้ในตารางที่ 1.4.1 เป็นมุมมองในเชิงปริมาณ หนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรู้ขนาดที่แน่นอนของโลกที่สัมพันธ์ถึงดวงอาทิตย์ แสดงในรูปด้านล่าง
รูปขนาดของดวงอาทิตย์ ดาวหาง, ดาวพฤหัส และโลก
ที่มา : http://spaceweather.com
แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window
หากสนใจหนังสือ อื่น ๆ นอกเหนือจากนี้
คลิก
จากข้อมูลที่ระบุเส้นผ่านศูนย์กลางของโลกมีเพียง 0.9% ของดวงอาทิตย์ รูปด้านบนเป็นการปรับขนาดโลก
รูปจุดดับของดวงอาทิตย์
ที่มา : https://www.windows2universe.org
ในรูปด้านบน แสดงภาพของดวงอาทิตย์ที่ถ่ายด้วยแสงสีขาวที่จะเห็น จุดดับ (Sunspots) บนพื้นผิว จะเห็นได้ว่าโลกของเราจะมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับบางส่วนของจุดดับในดวงอาทิตย์บางจุดเลยทีเดียว
ในตารางที่ 1.4.1 แสดงให้เห็นว่าดวงอาทิตย์มีมวลโดยรวม 99.9% ของระบบสุริยะ ในดาวพฤหัสมีมวล 0.1% ของมวลในระบบสุริยะจักรวาล
ที่น่าสนใจก็คือ อัตราส่วนของมวลอิเล็กตรอน ต่อมวลของโปรตอนนั้นอยู่ประมาณ 0.5% หากลองอุปมาเปรียบเทียบดาวพฤหัสต่อดวงอาทิตย์เป็นเหมือนอิเล็กตรอน และโปรตอนในอะตอมไฮโดรเจน และจากมุมมองของมวล โลกอาจจะเทียบขนาดไม่ได้เลย
รูปจำลองการเทียบระบบสุริยะกับอะตอม
ที่มา : http://tse4.mm.bing.net
มีการจำลองเพิ่มเติมระหว่างอะตอม และระบบสุริยะจักรวาล ตัวอย่างเช่น อะตอมรัศมี 1 เท่า มีประมาณ 10,000 เท่าของรัศมีนิวเคลียสดวงอาทิตย์ของมัน
ถ้าหากเราออกไป 10,000 เท่าของรัศมีของรัศมีดวงอาทิตย์ เราจะได้ที่ (1´ 104) ´ (7 ´ 109) = 7 ´ 109 หรือ 46 AU ดังนั้น รัศมีอะตอมที่สัมพันธ์กับ รัศมีโปรตอน จึงเป็นเหมือนตำแหน่งของดาวเนปจูน (หรือดาวพลูโต) เมื่อเทียบกับรัศมีของดวงอาทิตย์ และแน่นอนว่าวงโคจรอิเล็กตรอน
นิวเคลียสขณะที่ดาวเคราะห์โคจรรอบดวงอาทิตย์ ในแง่หนึ่งโครงสร้างของอะตอมกำลังถูกทำซ้ำภายในระบบสุริยะ แต่มีความยาวสเกลใหญ่มากกว่ามากมาย
ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก
“จุดหมายที่เราคิดว่า ไม่มีทางไปถึง
คือจุดหมายที่เรา ยังไม่ได้เริ่มต้น
The only impossible journey is the one you never begin.”
Tony Robbins
<หน้าที่แล้ว สารบัญ หน้าต่อไป>