เรามีมุมมองเชิงคุณภาพแล้ว ดูได้ในตารางที่ 1.4.1 เป็นมุมมองในเชิงปริมาณ หนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรู้ขนาดที่แน่นอนของโลกที่สัมพันธ์ถึงดวงอาทิตย์ แสดงในรูปด้านล่าง

รูปขนาดของดวงอาทิตย์ ดาวหาง, ดาวพฤหัส และโลก

ที่มา : http://spaceweather.com

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

หากสนใจหนังสือ อื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ 

คลิก 

      จากข้อมูลที่ระบุเส้นผ่านศูนย์กลางของโลกมีเพียง 0.9% ของดวงอาทิตย์ รูปด้านบนเป็นการปรับขนาดโลก

รูปจุดดับของดวงอาทิตย์

ที่มา : https://www.windows2universe.org

                ในรูปด้านบน แสดงภาพของดวงอาทิตย์ที่ถ่ายด้วยแสงสีขาวที่จะเห็น จุดดับ (Sunspots) บนพื้นผิว จะเห็นได้ว่าโลกของเราจะมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับบางส่วนของจุดดับในดวงอาทิตย์บางจุดเลยทีเดียว

      ในตารางที่ 1.4.1 แสดงให้เห็นว่าดวงอาทิตย์มีมวลโดยรวม 99.9% ของระบบสุริยะ ในดาวพฤหัสมีมวล 0.1% ของมวลในระบบสุริยะจักรวาล

      ที่น่าสนใจก็คือ อัตราส่วนของมวลอิเล็กตรอน ต่อมวลของโปรตอนนั้นอยู่ประมาณ 0.5% หากลองอุปมาเปรียบเทียบดาวพฤหัสต่อดวงอาทิตย์เป็นเหมือนอิเล็กตรอน และโปรตอนในอะตอมไฮโดรเจน และจากมุมมองของมวล โลกอาจจะเทียบขนาดไม่ได้เลย

รูปจำลองการเทียบระบบสุริยะกับอะตอม

ที่มา : http://tse4.mm.bing.net

      มีการจำลองเพิ่มเติมระหว่างอะตอม และระบบสุริยะจักรวาล ตัวอย่างเช่น อะตอมรัศมี 1 เท่า มีประมาณ 10,000 เท่าของรัศมีนิวเคลียสดวงอาทิตย์ของมัน

      ถ้าหากเราออกไป 10,000 เท่าของรัศมีของรัศมีดวงอาทิตย์ เราจะได้ที่ (1´ 104) ´ (7 ´ 109) = 7 ´ 109 หรือ 46 AU ดังนั้น รัศมีอะตอมที่สัมพันธ์กับ รัศมีโปรตอน จึงเป็นเหมือนตำแหน่งของดาวเนปจูน (หรือดาวพลูโต) เมื่อเทียบกับรัศมีของดวงอาทิตย์ และแน่นอนว่าวงโคจรอิเล็กตรอน

      นิวเคลียสขณะที่ดาวเคราะห์โคจรรอบดวงอาทิตย์ ในแง่หนึ่งโครงสร้างของอะตอมกำลังถูกทำซ้ำภายในระบบสุริยะ แต่มีความยาวสเกลใหญ่มากกว่ามากมาย

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“จุดหมายที่เราคิดว่า ไม่มีทางไปถึง

คือจุดหมายที่เรา ยังไม่ได้เริ่มต้น

The only impossible journey is the one you never begin.”

Tony Robbins

<หน้าที่แล้ว                                 สารบัญ                     หน้าต่อไป>